รินรดา เด็กสาวกำพร้าอายุ18 ถูกหนังสือโบราณเล่มหนึ่ง ดึงตัวย้อนกลับไปสมัยอยุธยา
พอตื่นขึ้นมาพบว่า ตัวเองนั้นอยู่ในร่างของแม่รินน้องสาวของขุนเรือง
โคตรแสนจะอ่อนแอ!! โดนประคบประหงมคล้ายเด็กแรกเกิด ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม
บางที่เธอก็ทนอยู่ยังงี้ไม่ได้ เธอต้อง เชน์จมัน
หลวงสรศักดิ์
"ข้าไม่ยักรู้ว่าขุนเรืองมีน้องสาวด้วยฤๅ"
รินรดา
"อ่อนแอได้โล่"
***เรื่องนี้เป็นเรื่องที่จิตนาการต่อจากละครเป็นอีกเส้นทางหนึ่ง(ที่เรามโนขึ้นมาเอง) ไม่ได้มีเจตนาที่จะลบลู่ เป็นเรื่องที่สมมติขึ้นเพื่อความสนุก ผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย***
_______________________________
เรื่องที่หนึ่งจบแล้ว มาเปิดเรื่องที่สองกันเลยเพราะมีความคิดแล่นขึ้นมาอีกแล้ว เราขอใช้เกศสุรางค์เป็นอิมเมจในเรื่องนี้เลยนะคะ เผอิญลงเรือ #เดื่อเกด มานานแล้วแต่ไม่อยากให้เนื้อเรื่องมันซ้ำๆก็เลยรีบูทเปลี่ยนชื่อกับที่อยู่หมดเลย แต่ยังเป็นเดื่อเกดอยู่นะ ฝากติดตามกันด้วยนะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น